Gustav Meyrink: talambuhay, pagkamalikhain, pagbagay ng pelikula sa mga gawa

Isa sa mga pinakasikat na manunulat sa pagliko ng XIX-XX na siglo - Gustav Meyrink. Ekspresyonista at tagasalin, natanggap sa buong mundo pagkilala dahil sa nobelang "Golem." Maraming mga mananaliksik na may karapatan na tawagin itong isa sa mga unang bestsellers ng ika-20 siglo.

Pagkabata at kabataan

Ang dakilang manunulat sa hinaharap ay isinilang sa Vienna noong 1868. Ang kanyang ama, Ministro Carl von Hemmingen, ay hindi kasal sa artista na si Maria Meyer, kaya ipinanganak si Gustav na hindi lehitimo. Sa pamamagitan ng paraan, Meyer ay ang kanyang tunay na pangalan, siya kinuha ang sagisag Meyrink mamaya.

Sinabi ng mga biographer ang isang kagiliw-giliw na detalye: ang manunulat-ekspresyonista ay isinilang noong Enero 19 isang araw na may sikat na American author-mistiko, Amerikano na si Edgar Allan Poe. Sa kasaysayan ng literatura ng kanilang mga bansa, nilalaro nila ang katulad na mga tungkulin.

Nagugol ni Gustav Meyrink ang kanyang pagkabata kasama ang kanyang ina. Ang pagiging isang artista, siya ay madalas na nagpunta sa tour, kaya ang kanyang pagkabata lumipas sa patuloy na paglalakbay. Kinailangan kong mag-aral sa ilang mga lungsod - Hamburg, Munich, Prague. Natuklasan ng mga mananaliksik na si Meyrink na ang ina ng relasyon ay cool. Iyon ang dahilan kung bakit, ayon sa maraming mga kritiko sa pagsulat, sa kanyang trabaho na napakapopular ay mga imahe ng mga demonyo na babae.

Panahon ng Prague

Noong 1883, dumating si Meyrink sa Prague. Dito siya nagtapos mula sa trade academy at natanggap ang propesyon ng isang banker. Sa lungsod na ito Gustav Meyrink ay gumugol ng dalawang dekada, paulit-ulit na naglalarawan sa kanya sa kanyang mga gawa. Ang Prague para sa kanya ay hindi lamang sa background, kundi pati na rin ang isa sa mga pangunahing character sa maraming nobelang, halimbawa, "Golem", "Walpurgis Night", "Angel of the Western Window".

Nagkaroon din ng isa sa mga mahahalagang kaganapan sa buhay ng manunulat, tala ng mga talambuhay. Ang mga detalye tungkol sa kanya ay maaaring matutunan mula sa kuwentong "Pilot", na inilathala pagkatapos ng kanyang kamatayan. Noong 1892 sinikap ni Meyrink na magpakamatay, nakaranas ng isang malalim na espirituwal na krisis. Umakyat siya sa mesa, kinuha ang isang pistola at malapit nang mag-shoot, habang ang isang tao ay nagtulak ng isang maliit na libro sa ilalim ng kanyang pintuan - "Life After Death." Mula sa pagtatangkang makibahagi sa buhay, tumanggi siya sa panahong iyon. Sa pangkalahatan, ang mga mystical coincidences ay may malaking papel sa kanyang buhay at sa kanyang mga gawa.

Si Meyrink ay nabighani sa pag-aaral ng Theosophy, Kabbalah, ang mga mystical teachings ng Silangan, at ensayado ang yoga. Ang huli ay tumulong sa kanya upang hindi lamang makayanan ang espirituwal, kundi pati na rin ang mga pisikal na problema. Naranasan ng manunulat ang lahat ng kanyang buhay mula sa sakit sa likod.

Pagbabangko

Noong 1889, seriously nakatuon si Gustav Meyrink sa pananalapi. Kasama ang kanyang kasamang Christian Morgenstern itinatag ang bangko na "Mayer and Morgenstern." Sa unang mga bagay ay nagpunta sa pataas, ngunit ang manunulat ay hindi gumagawa ng pagbabangko sa trabaho na labis na masigasig, na nagbigay ng higit na pansin sa buhay ng sekular na primera.

Sa pinagmulan ng manunulat ay paulit-ulit na itinuturo, dahil dito, nakipaglaban pa rin siya ng isang tunggalian sa isang opisyal. Noong 1892, si Mr .. ay kasal, halos kaagad na nabigo sa pag-aasawa, ngunit hiwalay din noong 1905 dahil sa ligal na pagkaantala at paggigiit ng kanyang asawa.

Ang katotohanan na ang pagbabangko ay hindi naging matagumpay, ay naging maliwanag noong 1902, kapag ang kaso para sa paggamit ng espiritismo at pangkukulam sa mga pagpapatakbo ng pagbabangko ay dinala sa Myrinka. Gumugol siya ng halos 3 buwan sa bilangguan. Ang mga akusasyon ay kinikilala bilang paninirang-puri, ngunit ang kaso na ito ay nagkaroon ng negatibong epekto sa kanyang pinansiyal na karera.

Sa simula ng literary path

Ang karera ng creative na si Meyrink ay nagsimula noong 1903 na may maliliit na istoryang satiriko. Mayroon na sa kanila ang isang kapansin-pansin na interes sa mistisismo. Sa panahong ito si Gustav ay aktibong nagtutulungan sa mga neoromanticista sa Prague. Noong tagsibol, na-publish niya ang kanyang unang libro, "Ang Hot Sundalo at Iba Pang Mga Kuwento," at isang maliit na mamaya isang koleksyon ng mga maikling kuwento "Ang Orkid: Kakaibang Kwento."

Noong 1905, pormal niyang pinagtibay ang pangalawang kasal - kasama si Filomina Bernt. Naglakbay sila, nagsisimula silang mag-publish ng satirical magazine. Noong 1908, ang ikatlong koleksyon ng mga maikling kwento - "Wax figures". Ang gawaing pampanitikan upang suportahan ang pamilya ay hindi maaaring, kaya ang Meyrink ay nagsisimula sa pakikitungo sa mga pagsasalin. Sa isang maikling panahon, namamahala siya upang isalin ang 5 volume ni Charles Dickens. Ang mga pagsasalin ay nagsasagawa ng Meyrink hanggang sa katapusan ng buhay, kabilang ang pagbibigay pansin sa mga lihim na mga teksto.

Ang nobelang "Golem"

Noong 1915, ang pinaka sikat na nobela ng may-akda - Golem. Agad na natatanggap ng Meyrink ang katanyagan ng Europa. Ang gawain ay batay sa isang alamat tungkol sa isang Jewish rabbi na lumikha ng isang halimaw na luad at revived ito sa tulong ng Kabbalistic teksto.

Nagaganap ang mga aktibidad sa Prague. Ang tagapagsalaysay, na ang pangalan ay nananatiling hindi kilala, sa paanuman ay nakakahanap ng sumbrero ng ilang Atanasius Pernata. Pagkatapos nito, ang bayani ay nagsisimula upang makita ang mga kakaibang pangarap, na parang siya ang parehong Pernath. Sinusubukan niyang hanapin ang may-ari ng headdress. Bilang isang resulta, natutunan na ito ay isang bato-pamutol at restorer, na nanirahan maraming taon na ang nakakaraan sa Prague, sa Jewish ghetto.

Ang nobela ay isang malaking tagumpay sa buong mundo, na umaabot sa isang talaan para sa mga oras na sirkulasyon ng 100 libong mga kopya. Ang katanyagan ng trabaho ay hindi nalimitahan kahit na sa Unang Digmaang Pandaigdig, na sumiklab sa panahong iyon, at ang katunayan na ang mga gawa na hindi nagpupuri ng mga sandata noong panahong iyon ay hindi matagumpay na ginamit sa Austria-Hungary.

Mula sa Aleman sa Russian, ang Golema ay isinalin ng sikat na tagasalin na Sobiyet na si David Vygodsky noong 1920s at 1930s.

Ang unang malakas na tagumpay ay nagbigay ng katanyagan at kasunod na mga nobelang ni Mirink, ngunit hindi ito ibinigay sa isang malaking edisyon. Ang "berdeng mukha" ay nakakita ng liwanag na 40 libong kopya.

Tagumpay sa sinehan

Matapos ang nobelang "Golem" ay naging popular na bersyon ng screen ng mga aklat ng Meyrink. Ang unang na ilipat ang paksang ito sa malaking screen ay ang Aleman film director na si Paul Wegener noong 1915. Ito ay nagkakahalaga ng noting na lamang ang orihinal na alamat nag-uugnay sa mga ito sa mga nobelang ng Meyrink. Kahit na posible na ang aklat na ito ay nagbigay inspirasyon sa cinematographer. Ang papel ni Golem ay nilalaro ni Wegener mismo. Bilang isang resulta, lumikha siya ng isang buong trilohiya tungkol sa isang taong luad. Noong 1917, ang pagpipinta na "Golem at ang mananayaw", at noong 1920 ay "Golem: kung paanong siya ay pumasok sa mundo." Sa kasamaang palad, ang unang pelikula ay itinuturing na nawala. Lamang tungkol sa 4 minuto ng oras ng screen ay nai-save. Ngunit salamat sa Wegener Golem ay naging isang nakikilalang imaheng cinematic.

Ang mga bersyon ng screen ng mga aklat ni Meyrink ay hindi nagtatapos doon. Noong 1936, isang "Golem" ang inilathala sa Czechoslovakia. Pinahahalagahan ni Meyrink ang gawain ng direktor na si Julien Duvivier. Noong 1967, literal na ang nobela ay nasaksihan ng direktor ng Pransya na si Jean Kershbourne. Noong 1979 ang Polish na filmmaker na si Peter Shulkin ay bumaling sa parehong tema.

"Green Face" at "Walpurgis Night"

Sa alon ng tagumpay, maraming iba pang mga gawa ng naturang may-akda na si Gustav Meyrink ay lumabas: "Green Face" at "Walpurgis Night". Sa ikatlong nobela ng Austrian Impresyonista, ang aksyon ay naganap muli sa Prague, sa panahon ng Unang Digmaang Pandaigdig. Ang "Walpurgis Night" ay nakasulat sa isang nakakatakot na anyo, muli itong may maraming mistisismo, esoterismo. Ang may-akda ay sumisigaw sa Austrian burghers at mga opisyal.

Sa gitna ng salaysay ay dalawang pares ng mga character. Ang Imperial Life Lab na may isang babaing punong-guro na nahulog sa kahirapan bilang isang kalapating mababa ang lipad, at isang batang musikero Ottakar, sa pag-ibig sa pamangking babae ng Countess Zagradka, na ang anak na hindi naaayon sa kanyang sarili ay.

Ang pangunahing aksyon ay nagaganap sa gabi ng Walpurgis, kung kailan, ayon sa paniniwala, ang mga karaniwang tuntunin ay hindi na gumana, ang pintuan sa pagitan ng ating mundo at iba pang mundo ay nagbubukas. Sa tulong ng talinghaga na ito, si Gustav Meyrink, na ang talambuhay ay malapit na nauugnay sa Unang Digmaang Pandaigdig, ay sumusubok na ipaliwanag ang lahat ng horrors ng digmaan at ang mga darating na revolutions.

Ang paghantong ay isang madugong labanan, na parang nagmula sa mga canvases ng mga digmaan sa Hussite. Nang maglaon, isinasaalang-alang ng mga mananaliksik ang "Walpurgis Night" bilang isang babala. Ang katunayan ay eksaktong isang taon mamaya sa Prague may mga nasyonalistang pananalita, na napigilan ng hukbong imperyal.

Sa Russia, ang "Walpurgis Night" ay naging popular sa mga 1920s. Maraming naniniwala na si Archibald Archibaldovich mula sa nobelang Bulgakov na "The Master and Margarita", direktor ng restaurant sa bahay ng Griboedov, ay isinulat mula kay Mr. Bzindinka, ang may-ari ng tavern na "The Green Frog" sa Meyrink.

Mga nobela ng Meyrink

Noong 1921, inilathala ni Meyrink ang nobelang The White Dominican, na hindi malawakan sa publiko, at noong 1927 ay inilabas ang kanyang huling pangunahing gawain, Ang Anghel ng Western Window. Noong una, ang mga kritiko ay tumugon nang walang bahala sa kanya, ang pagsasalin sa Ruso ay lumitaw lamang noong 1992 dahil kay Vladimir Kryukov.

Ang nobela ay nagbukas nang sabay-sabay sa ilang mga semantiko na mga layer. Mayroon kaming Vienna noong 1920s. Ang pangunahing katangian ng salaysay ay ang tagasunod at inapo ni John Dee, isang tunay na iskolar ng Welsh at alchemist ng ika-16 na siglo. Sa kanyang mga kamay nahulog sa mga gawa ng ninuno. Ang kanilang pagbabasa ay interspersed sa mahalagang mga kaganapan sa personal na buhay ng mga kalaban. Ang lahat ng ito ay sinasagisag at nauugnay sa talambuhay ni John Dee mismo.

Sa nobela na ito, nadama ang impluwensiya ng literaryong Ruso. Ang ilang mga bayani ay bumalik sa mga karakter ni Dostoyevsky at Andrei Bely.

Mga palatandaan ng estilo ni Meyrink

Ang mga katangian ng estilo ni Meyrink ay napapanood sa kanyang pinakabagong nobela. Sa gitna nito ay ang alkimiko simbolo ng sagradong kasal. Mayroong dalawang pinagmulan - lalaki at babae, na malamang na magsama-sama muli sa isang solong buo sa pangunahing karakter. Ang lahat ng ito ay kahawig ng doktrina ni Carl Jung ng psychoanalytic interpretasyon ng simbolismo ng mga alchemist. Ang trabaho ay naglalaman ng isang malaking bilang ng mga sanggunian sa alchemy, kabbalistic at tantric aral.

Kamatayan ng manunulat

Gustav Meyrink, na ang mga libro ay popular hanggang ngayon, lumipas ang layo sa edad na 64. Ang kanyang kamatayan ay malapit na nauugnay sa trahedya ng anak ni Fortunat. Noong taglamig ng 1932, isang 24-taong-gulang na binata ang malubhang nasugatan, nag-ski, at para sa buhay na naka-chained sa isang wheelchair. Ang binata ay hindi nagdusa nito at nagpakamatay. Sa parehong edad, nang sinubukan ng kanyang ama na gawin ito, ngunit si Meyrinka Sr. ay iniligtas ng isang misteryosong pamplet.

Ang manunulat ay nakaligtas sa kanyang anak nang mga 6 na buwan. Disyembre 4, 1932, biglang namatay siya. Nangyari ito sa maliit na bayan ng Bavarian Starnberg. Siya ay inilibing sa tabi ng kanyang anak. Sa libingan ng Meyrink mayroong isang puting lapida na may tatak sa Latin para sa vivo, na nangangahulugang "mabuhay."

Sa Russia, ang Meyrink sa loob ng mahabang panahon ay pinagbawalan, lalo na sa panahon ng Sobyet. Matapos ang pagbagsak ng USSR, ang karamihan sa kanyang mga gawa ay isinalin sa Ruso at inilathala.